கவிதை

வழி தவறி வந்துவிட்ட
ஒற்றைத் தும்பிக்காக
மின்விசிறியை அணைக்கும் கைகளாலும்

அரிசி மாவுக்கோலத்தை உண்ண
அணிவகுத்து நிற்கும்
சாரை எறும்புகளை
சலனப்படுத்தா கால்களிலும்

சாலை கடக்க முயன்று
வாலை சுருட்டி மிரண்ட
செவளை நாய் மதித்து நின்ற
சான்ட்ரோ விலும்

மின்சார ரயிலிலே
பார்வையற்ற இளைஞனிடம்
வாங்கிய ஊதுபத்தியின்
மணத்தை நுகரும்
நாசிகளிலும்

சுருக்கமே முகமாய்ப் போன
சுமங்கலிக் கிழவி சுமந்து வரும்
இளநீருக்காக
பெப்சி கோக் தவிர்க்கும்
நாவினாலும்

தவறவிட்டுவிட்ட
தலை நரைத்த கிழவரின்
தளர் கரங்களை மதித்து
ஸ்டாப் இல்லையென்றாலும்
நின்ற பேருந்தாலும்

காகம் உண்ட மிச்சச் சோற்றுக்கு
வந்த அணிலை
மிரட்ட மனமின்றி ஆடை எடுக்க
பீரோவை திறக்கத் தயங்கிய
எண்ணங்களாலும்

மனித நேயம் செழிக்கிறது.


- ராஜ்குமார்

( கொஞ்ச காலத்துக்கு முன் எழுதிய கவிதை. தினம் ஒரு கவிதை இணையக்குழுவில் வெளிவந்தது. )